Ik besefte mij ineens dat het gewoon alweer ruim een jaar geleden is dat Senn buisjes kreeg. Het arme kind had sowieso al zeven keer oorontsteking gehad en ze waren altijd gevoelig, het werd dus tijd voor een lange termijn aanpak! Via de KNO arts kregen wij informatie over buisjes bij oorontsteking.
Hoewel je er vrij vaak wat over hoort, was het altijd nog een ver van mijn bed show. Tot het gewoon de spuigaten uit liep met Senn, hij was meer ziek dan beter en kreeg te vaak een dubbele oorontsteking. We hebben enorm vaak bij de huisarts gezeten en iedere keer kregen we weer een antibioticakuur mee, super slecht natuurlijk! Maar toen wij aangaven dat buisjes misschien een idee zouden zijn, kregen we te horen van de huisarts dat dit niet gedaan werd op Senn zijn leeftijd (bijna anderhalf). Vreemd! We zagen het zo vaak om ons heen dat kindjes buisjes bij oorontsteking kregen.
Uiteindelijk hadden we onze check-up bij de kinderarts vanwege Senn zijn koemelkallergie en zijn gewicht. Hier gaven we nog eens aan dat hij zo vaak ziek is en oorontstekingen heeft. Er werd direct wat mee gedaan en een week later konden we al bij de KNO arts terecht. Super snel en super fijn! Het onderzoek bij de KNO arts was niet echt een pretje trouwens. Probeer maar eens een kindje van anderhalf in bedwang te houden terwijl de CO-assistent moest oefenen en hierna de KNO-arts zelf nog moest kijken. Via Senn zijn mond, neus en oortjes. Arm schaap.
Gelukkig waren zijn amandelen heel rustig en hoefde hier niets mee te gebeuren. Wel was zichtbaar dat zijn trommelvliesjes al wat opdonders gehad hadden en er zat ook nog vocht achter, buisjes waren de oplossing dus.
Het hele riedeltje werd in gang gezet en er konden datums geprikt worden. Eerst voor een afspraak met de anesthesie, hier werd gekeken hoe groot en zwaar Senn was. (Dit voor de dosering van de narcose). Ook kregen we hier uitleg over het verloop van de operatie: hoe laat we aanwezig moesten zijn, wat de stappen zouden zijn en we kregen een mondkapje mee waarmee we konden oefenen met Senn. Zo’n mondkapje is natuurlijk best wel spannend, maar door te oefenen zou het misschien minder spannend zijn.
Een maandje later werden we verwacht in het ziekenhuis voor de buisjes. We moesten Senn nuchter meenemen, ik vond dat best spannend, omdat Senn bij het wakker worden echt zijn fles nodig heeft. Maar gelukkig ging dit top! Hij was prima in zijn doen en was lekker aan het spelen. Na een poosje wachten mochten we mee en werd ik in een OK pak gehesen, Senn vond het prachtig haha. De narcose was één groot drama, Senn ging compleet over zijn toeren en het duurde daardoor ook heel lang voordat hij sliep. Hierover kan je lezen in deze blog.
De ingreep is eigenlijk echt peanuts. Routine voor de artsen, dus binnen tien minuten was Senn alweer klaar en zaten de busjes in zijn trommelvliezen. Er wordt als het ware een klein gaatje gemaakt in de trommelvliezen met hierin een buisje (grootte van een strijkkraal), dit zorgt ervoor dat wanneer er een ontsteking is of vocht achter de trommelvliezen, dit direct weg kan lopen.
Oorontstekingen zouden dan zo goed als over moeten zijn. Senn heeft overigens nog wel een aantal keer een flinke ontsteking gehad, maar dit resulteerde in direct een loopoor, waardoor er natuurlijk geen druk is op de oortjes en dus veel minder pijn. Super fijn!
Een paar maanden geleden zijn we nog bij de kinderarts geweest en toen bleek 1 buisje los te zitten, kan gebeuren! In principe als Senn er geen last van heeft en ook geen ontstekingen meer krijgt, dan kunnen we dit gewoon zo laten. Het buisje verliest hij vanzelf en het trommelvlies groeit dicht. Vooralsnog gaat het heel goed en hebben de buisjes bij oorontsteking bij Senn 100% geholpen! Wel blijft hij gevoelig met zijn oortjes. Als we bijvoorbeeld op de fiets zitten en het waait een beetje, dan grijpt hij gelijk naar zijn oren en is het paniek. Soms best lastig, maar ik hoorde van vele orenkindjes dat zij hier ook last van hebben.
Geef het de tijd denk ik..
Liefs,
Erin
Ps. Wil jij jouw verhaal ook vertellen? Neem dan even contact met mij op.
No Comments