Gut o gut, het is een cliché: maar wat gaat de tijd toch snel! Senn is alweer bijna 3 jaar oud en het lijkt nog steeds als gisteren dat hij geboren werd. Het is alweer een poosje geleden ook dat ik een blog over dit kleine, lieve vriendje geschreven heb. Dus hoe gaat het nu met Senn?
Senn groeit de laatste tijd, ik denk het laatste jaar, echt mega hard. En dan niet qua gewicht haha. Hij is nog steeds geen 12 kilo, maar qua lengte gaat hij lekker mee. Ik denk dat hij nu iets van 93 centimeter is, lang dun en lekker dus!
Senn kletst nu ook gewoon de hele dag door. Van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat: het stopt niet. Dit deed hij eigenlijk al vrij snel heel goed. Super fijn! Want eindelijk konden we elkaar goed begrijpen, eindelijk kon hij het ons vertellen als er iets was. Wij hebben natuurlijk ook niet echt vergelijkingsmateriaal, dus we hadden geen idee wat normaal was voor zijn leeftijd qua praten, maar hij is dus vrij vlot volgens de opvang. Nu is ieder kindje natuurlijk anders en uiteindelijk kunnen ze bijna allemaal hetzelfde, maar toch vind ik het wel een fijn idee dat hij meekomt met de andere kindjes.
Ook zingt en danst hij nu de hele dag. Wij doen dit ook wel met Senn, maar ik merk echt dat hij dit van de opvang nog 10x sneller oppikt. Ook wel doordat ze het daar met natuurlijk heel veel kindjes tegelijkertijd doen, lekker enthousiast maken. De eerste keer dat Senn begon te zingen was ik zoooooo verrast, het klonk echt heel schattig. Nu is het meer regel dan uitzondering 😉 Dus zingen we met ze alle!
Kleuren benoemen, tellen (op nummer 7 na), namen, napraten, we doen het allemaal. Tot hilarische taferelen aan toe. Zo waren we bijvoorbeeld op vakantie in Frankrijk en kwam de Franse buurman thuis, Senn begon een heel verhaal tegen hem. Waarop wij zeiden: “Senn, hij verstaat je niet want hij is Frans.” Senn was even stil en riep toen: “FRANS! WE ZIJN AAN HET ETEN.” Het was te schattig! Die peuterlogica, ik hou ervan. Senn is trouwens ook heel open en sociaal naar anderen toe. Hij kletst ronduit tegen iedereen en is bijna nooit verlegen, heel gezellig eigenlijk. We wonen in een dorp en hier begroet iedereen elkaar, Senn doet dus vrolijk mee.
Ook is hij een echte peuterpuber en moet hij iedere dag opnieuw het wiel uitvinden. Als het gisteren niet mocht, probeert ie het vandaag gewoon nog eens. Dat is typisch Senn, je moet echt je poot stijf houden anders gaat hij met je aan de loop en is het end zoek 🙂 Het maakt hem ook wel echt een boefje, die we soms dolgraag achter het behang plakken. Maar dan zie je dat koppie, dat hij eigenlijk zelf ook niet meer snapt hoe de wereld in elkaar steekt en dan ben je om. Een kleine uitleg, knuffel en een kus en we zijn weer vriendjes.
Qua koemelkallergie en reflux maken we kleine stapjes. Koekjes en broodjes waar melk in verwerkt zit kan hij nu eten en qua melk hebben we plantaardige varianten, dit gaat prima! Voor de reflux nog een minimale hoeveelheid medicatie, hier ga je goed op 🙂 En het slapen? Hij slaapt door met dank aan de druppels en vooral de olie!
Wat is opgroeien soms toch lastig, maar wat doe je het goed lieve Senn. Ook al wil je soms dolgraag een broertje of zusje, je geniet ook nog van de aandacht alleen.
Groei lieve Senn, groei!
No Comments