Persoonlijk

Ik heb je ontmoet.. maar eigenlijk ook weer niet

november 17, 2020

Ik heb je ontmoet, toen de stilte luider klonk dan woorden. Ik ken je niet, maar ik zie een glimp, de weerspiegeling in de mannen om mij heen. Nee, ik ken je niet, maar voor mijn gevoel ken ik je goed.

Ik weet het nog goed, toen ik Peter net ontmoette, vertelde hij over jou. Over wat voor vrouw je was en dat hij stiekem al wat verteld had over mij. Je had mij al opgezocht op Facebook samen met de buurvrouw en ik werd goed gekeurd. Een geruststelling! Toen Peter over jou vertelde en jouw ziekte, had ik er wel een voorstelling bij, maar nooit verwacht dat het zo heftig zou zijn. Een soort longfibrose, een ziekte die ik niet kon, maar waardoor ik nu weet dat deze ziekte genadeloos kan zijn.

Na een aantal weken daten, zou ik je gaan ontmoeten, het ging niet zo goed met jou en wij wilden zo onwijs graag dat we kennis zouden maken. De afspraak werd gemaakt en twee dagen later zou ik je ontmoeten, niet wetende en onmogelijk om voor te stellen dat dit niet door zou gaan. Toch was het de waarheid. Die ochtend, de dag waarop ik jou zou ontmoeten, ben je overleden. Je was op, je kon niet meer en het was klaar. Zo hard gevochten en toch moeten opgeven. Als ik Peter mag geloven was dat precies niet jij. Jij zou nooit opgeven! Maar de ziekte was sterker dan jouw wil, wat oneerlijk!

Ik heb je ontmoet, toen je omringt was door bloemen, toen heb ik kennis met je gemaakt. Het is niet voor te stellen hoe het is om op deze manier je schoonmoeder te ontmoeten, maar zo belangrijk. De pilaar van het leven van Peter, de vrouw die hem samen met zijn vader heeft groot gebracht.

Peter en ik hebben elkaar onwijs goed leren kennen in een hele zware tijd voor hem, maar wat maakt dat je als stel sterk. Toen we zwanger waren kwam de klap nog een keer aan: wat had ze graag oma willen worden, maar ze heeft nooit geweten dat Peter ooit vader wilde zijn. Wat had ze dit geweldig gevonden en wat had ze van onze kleine draak genoten. Senn Dani Simon, Simon afgeleid van Simone, mijn schoonmoeder.

Ze heeft het nooit kunnen meemaken, maar ik weet wel zeker dat zij alles meekrijgt en ik hoop dat ze trots is, op waar we zijn gekomen. Het is zo bijzonder om te merken dat Senn eigenschappen heeft van jou, dat Peter eigenschappen heeft van jou, eigenschappen die ik kan koppelen aan jou. Zodat ik weet hoe je was. Oma “Koffie” volgens Senn, omdat er een foto in huis staat waarop jij je kopje koffie drinkt. Zelfs Senn weet wie je bent!

Wat had het mooi geweest om jou nog in ons midden te hebben, maar wat ben ik je dankbaar voor de mooie eigenschappen in de mannen.

Liefs,
Erin

    Leave a Reply