Mijn baby en slapen

“Hoe baby laten slapen?” “Baby wilt niet slapen.” “Tips baby slapen.” Dit waren zo’n beetje de meest voorkomende zoekmachineopdrachten die ik de eerste maanden van Senn heb gezocht. Hoe laat ik mijn kindje nou alsjealsjealsjeblieft eens slapen? Het was een hele zoektocht en veel is dan ook aan bod gekomen bij deze zoektocht. Een rib uit mijn lijf voor mij, ideaal voor jullie! Althans, ik geef geen garanties. Elk kindje is anders en elk kindje zal overal anders op reageren, dit is enkel mijn ervaring 😉 Desalniettemin heb ik evengoed houvast gehad aan de tips van anderen, dus ik voeg mijn tips ook lekker toe aan het brede scala van ideeën!

Ooit zijn we begonnen met het afspelen van Mozart, harpmuziek, babyslaapliedjes en rustgevende deuntjes. Dit leek tenslotte op de behandeltafel van de osteopaat erg goed te werken. Thuis? Nah.. Peter en ik sliepen, terwijl Senn nog klaarwakker was, geen succes helaas. Vaak ging dit nog gepaard met wiegen, wandelen en sussen. Sliep hij? Dan was het een kwestie van heel heel heeeeeel zachtjes Senn in zijn bedje leggen en daarna geen vin meer verroeren. Onmogelijk en meneer was dus ook alweer direct wakker.

Ergens op internet las ik over rozenkwarts: brengt geestelijke rust en versterkt liefde. Ach, waarom niet? Ik kocht een rozenkwarts steentje en een hangertje voor een ketting van mezelf. Vol goede moed en hoop knoopte ik het kettinkje aan zijn hemeltje. En en en? Nee helaas, ook dit was de oplossing niet.

Een brosse steen met etherische olie scheen ook top te werken voor een onrustige baby. Ik trok mijn pinpas weer en van het één kwam het ander: een heerlijk lavendelgeurtje vulde de slaapkamer van Senn en weer liep ik over van hoop. Wat dit het? Helaas. Het huis rook overigens heerlijk en dit is de reden waarom ik het nog steeds gebruik in de slaapkamer, maar de oplossing voor het slechte slapen was het niet.

Als één van de laatste opties kochten we een slaapschaap. Dit vrolijke schaapje, die ook nog eens super zacht is, heeft zo’n 8 verschillende muziekjes en ruisgeluiden. Dit wordt overigens direct na de geboorte aangeraden (dan herkent je kindje bijvoorbeeld de baarmoedergeluiden nog), maargoed, wij kwamen zo’n 4 maanden na de geboorte van Senn achter het bestaan van dit schaap. Het leek wel iets te helpen (jazeker!) en we voegden het slaapschaapje dan ook toe aan zijn bedtijdritueeltje. Daarnaast kochten we nog een sterrenufo, althans zo noemen wij hem 😉 Het is een babyprojector die sterretjes op het plafond projecteert. Deze kochten we omdat we merkten dat als Senn wakker was en het was donker, hij vrijwel gelijk begon te huilen. Zou hij bang zijn in het donker? Het lampje bracht veel rust, voor hem en voor ons. Hij huilde minder en viel sneller in slaap.

Ondertussen waren we ook druk bezig met ritme, rust en regelmaat. Een slopend en langdurig proces. Dit werd aangeraden door de pedagogische medewerkers vanuit het ziekenhuis. Oh, en wat was dit frustrerend. Het duurt nou eenmaal een tijdje voordat een kindje een ritme herkent en snapt, maar voor je gevoel duurt dit veel lang en wil je al snel opgeven. Ik durf eerlijk te zeggen dat dit eigenlijk nog het meeste heeft geholpen om Senn te laten slapen. Overdag is het geen slapertje, hij slaapt hooguit 2 a 3 keer een halfuurtje en voelt zich daarna weer echt het mannetje. De nachten gaan veel beter. We hebben een vaste bedtijd voor hem en wanneer we hem dan in bed leggen, dan slaapt hij ook. We geven nog één avondvoeding in de vorm van een droomvoeding en daarna slaapt hij tot de volgende ochtend 7 uur. Wordt ie toch wakker? Dan doen we het ufolichtje aan, geven we zijn speentje en is hij zo weer vertrokken. Vooral nu we merken dat hij wat meer gaat dromen en hierdoor soms erg overstuur is, is de sterretjesufo echt onze redding.

Het ritme en slapen ging echt niet zonder slag of stoot, we zaten vaak met onze handen in het haar en nog zitten er slechtere dagen tussen, maar hou hoop en hou vast aan je ritme. Dit heeft ons zo erg geholpen! Overigens niet alleen ons, ook Senn is er veel uitgeruster door. Hij is nou eenmaal wat prikkelbaarder, maar met een duidelijk ritme en regelmaat, heeft niemand er meer last van.

Wat is jouw ultieme tip om je kindje te laten slapen? Laat het me weten!

Liefs,
Erin

Related posts:

Mijn bevalling Gastblogger Dorene: “Een kalme keizersnee” Zazu, slapen en de zomertijd