De bevalling van Mats 29 weken en 5 dagen was ik zwanger van ons eerste zoontje, Mats. Ik was die dag op mijn werk, de solden waren net van start gegaan en het was best druk. Niet ideaal, want ik had die dag last van mijn buik, ik voelde de baby minder goed en toen ik tegen mijn collega vertelde dat ik harde buiken en een drukkend gevoel…
Inmiddels is ons kleine meisje de 6 maanden gepasseerd. Ze is inmiddels al een echt mensje met een eigen willetje. Ze rolt, schreeuwt, kiert het uit, zit en zet de lachers naar haar hand. Ze eet een lekker hapje mee en slaapt sinds een week de nachten door (ik hoop dat ik het nu niet jinx 🙂 ).…
Gastblog Joyce: “Pre-natale depressie, lusteloosheid of gewoon last van je hormonen”
oktober 2, 2019Je hoort toch blij te zijn als je zwanger bent? Maar blijdschap en de zogenaamde roze wolk is niet altijd vanzelfsprekend. Vrij veel zwangere vrouwen voelen zich regelmatig neerslachtig. En daar wordt zelden of nooit over gesproken. Want je hoort toch blij te zijn? Volgens onderzoek krijgt 7 tot 20 procent van de zwangere vrouwen te maken met een prenatale depressie die enkele weken tot maanden kan aanhouden. Dit…
Geniet er van, het is zo snel voorbij! De zin die ik tijdens mijn zwangerschap het vaakst heb gehoord. Die 9 maanden vliegen voorbij en komen niet meer terug, dus geniet.…
December, 2017. Hoera! Ik heb zwangerschapsverlof. 28 december was ik uitgerekend van mijn dochter Lauren. Acht maanden heerlijk genoten van de zwangerschap, niks geen gekke dingen. Niet misselijk en geen gekke dingen. Controles waren ook elke keer uitstekend. Tot dat ik in mijn eerste week verlof naar de verloskundige moest. Mijn bloeddruk was te hoog, en mijn urinewaardes waren ook niet goed. Nou, daar ging ik dan samen…
Ik ben Kim Gerssen, 26 jaar oud en mama van Benthe. Samen met mijn man Matthijs zijn wij op 21 mei trotse ouders geworden van onze eigenwijze meisje Benthe. Benthe heeft de gehele zwangerschap in stuitligging gelegen en is geboren door middel van een keizersnede. Ik vertel graag mijn zwangerschaps-, bevallingsverhaal.…
“Deze blog is geschreven door een onwijs sterke vrouw, zij wilde graag anoniem blijven en hiervoor heb ik alle respect. Want je gevoel uiten is één, maar dit aan iedereen bekend maken is twee, en zeker niet altijd nodig. Het van je af schrijven is wel vaak nodig, om zo gebeurtenissen een plekje te geven. Ik ben blij dat zij op mijn blog een plekje heeft kunnen vinden…
Lieve Mila, ik weet nog goed toen we wisten dat ik in verwachting van je was. Toen we te horen kregen dat er een klein meisje in mijn buik zat kon ons geluk niet op. Het is nu ondertussen alweer bijna 4 jaar geleden. En het gevoel van “loslaten” begint te komen. Weet dat mama je nooit helemaal los kan laten maar, ik mijn uiterste best doe om…
08.00u Gauw nog de laatste happen brood naar binnen werken, tanden poetsen, telefoon omzetten, mail lezen en de auto instappen. Wacht, autosleutels. Waar had ik die ook alweer gelaten. Niet in mijn jaszak, niet in mijn tas, aaaaha, blijkbaar in een laatje wat nooit gebruikt wordt. Auto starten en gaan.…
Sommige koppels moeten maar naar elkaar kijken en zijn “in verwachting” Tot grote frustratie voor die koppels die er alles voor over hebben om mama en papa te worden, maar waar het gewoonweg niet zo gemakkelijk gaat. Zo’n koppel waren wij ook. Terwijl iedereen rondom ons zwanger werd, ging het bij ons iedere keer weer mis.…