Ik wilde altijd al moeder worden, het liefste ook wel jong. Als de situatie en omstandigheden het toe zouden laten. Ik bedoel, ik zou echt niet alles op alles zetten om moeder te worden omdat ik het graag zou willen. Gelukkig had ik alles op een rijtje en waren Peter en ik er samen klaar voor. Toch zijn er nog dingen die ik moeilijk vind.
Ik had nooit verwacht dat het makkelijk zou worden, maar het wel zou zijn? Geen idee! Natuurlijk hebben we niet echt een makkelijke tijd gehad met Senn (lees: huilbaby, koemelkallergie & reflux), maar dat ter zijde 😉 Er zijn evengoed best wat dingen die ik nog moeilijk vind aan het ouderschap.
Ik ben een jonge mama, ik was 22 toen ik beviel van Senn, tegenwoordig is dat jong. Regelmatig heb ik gehoord dat ik misschien beter had kunnen wachten en ook heb ik veel vriendinnen verloren, die zitten gewoon in een compleet andere levensfase als ik. Veel heb ik niet eens gezien op kraambezoek. Ik heb dat heel moeilijk gevonden, maar inmiddels geaccepteerd. Wrok is niet goed en ik heb juist door mijn zwangerschap nieuwe meiden leren kennen 🙂
Ik vind opvoeden heel spannend, hierin moet je natuurlijk een eigen weg zien te vinden, maar ik ben altijd bang dat ik het fout doe. Dat ik Senn tekort schiet en dat hij te weinig leert. Absoluut niet het geval. Senn groeit als een malle en leert heel snel, maar het is een onzekerheid.
Ik vind het ook moeilijk om dingen los te laten. Om doordeweeks Senn achter te laten op de opvang en hem dan los te laten. Ik maak mij zorgen of hij wel lief is voor kindjes, of hij wel meekomt met de groep en of hij geen dingen eet die hij niet mag. Ik ben bang dat andere mensen Senn niet leuk vinden, dat hij een “stout” kindje is. Dit gevoel heb ik niet alleen op de opvang. Ook bij opa en oma, familie en vrienden. Straks vinden ze ons geen goede ouders? Onze opvoeding slecht… Loslaten, gedachten laten varen, meningen van mij af schudden. Ik vind het moeilijk.
Ik denk dat ik het toegeven nog wel het moeilijkste is, toegeven dat je het soms moeilijk vind en dat je soms moe bent. Eventjes hulp nodig hebt en je soms twijfelt over je eigen kunnen. Dat is moeilijk. Maar ook goed, want pas wanneer je toegeeft aan wat je moeilijk vind, dan pas kan je groeien. Dus bij deze. Ik ga voor groei!
Liefs,
Erin
No Comments