Baby

Co-sleeping!? Niet voor ons!

december 4, 2019

Laat ik vooropstellen dat ik er 100% in geloof dat samen slapen of co-sleepen, goed is voor je kindje. Ik geloof in de theorieën hierachter en de positieve ontwikkeling die je kindje hiermee doormaakt.

En hoewel wij voor de geboorte van ons zoontje er heilig van overtuigd waren dat hij fijn bij ons op de kamer zou liggen, is dit in de kraamweek al veranderd. Nu is Senn ook geen standaard baby geweest: huilbaby, koemelkallergie, reflux.. Dit maakte hem een enorm prikkelbare baby (en nu peuter). Dus de eerste nachten waren al drama. Als Senn tussen het uren huilen eindelijk sliep, werd hij wakker van ons. Sliepen wij eindelijk? Werden wij wakker van Senn. Een vreselijke wisselwerking!

We merkten dat wij er niet beter van werden, maar Senn al helemaal niet. Hij had zijn slaap heel hard nodig, als hij die überhaupt al kon vatten door het huilen. We woonden op dat moment nog in een appartement met één slaapkamer, op zich prima natuurlijk, als alles gaat zoals je gepland had 😉 Maar nu vreselijk onhandig. Dus toen het bij elkaar op dezelfde kamer niet meer ging, zijn wij met onze matrassen naar de woonkamer verplaatst en sliep Senn in onze kamer.

Geen ideale situatie, maar voor de schare nachtrust het beste. Soms kreeg ik nog wel eens op mijn kop van mensen: “hoe kan je een baby alleen laten slapen?!” “Samen slapen MOET!” Maar hee! Slapen moet ook, en als dat op deze manier lukt, prima dan toch?

Overigens hebben we het na de huilperiode nog wel eens geprobeerd, maar voor Senn is het dan meer een pyjamaparty dan een slaaprondje haha. Één groot feest bij papa en mama op de kamer en slapen? Noway! Zo kwamen we dan ook wel van een koude kermis thuis toen wij afgelopen vakantie een week samen op één slaapkamer sliepen. Elke nacht werden we regelmatig wakker van een koppie boven het ledikant uit: “Mamma! Slapen is saai! Ben je wakker?” “Hee papa en mama! Hallo!” Om 03.00u in de nacht zit je niet persé te wachten op deze gesprekken :’). Uiteindelijk geprobeerd tussen ons in te leggen, wat resulteerde in een soort van bedspringfestijn. Nope. Wij zijn geen vriendjes van samenslapen, maar omarmen de nachtrust die wij nu hebben.

Liefs,

Erin

    Leave a Reply