Ik ben een strebertje, perfectionist en erg ambitieus. Op zich goede eigenschappen, tot ze te erg gaan overheersen en ze tegen mij gekeerd worden. Want je mag de lat gerust hoog leggen, maar plots werd het wel een hele hoge lat.…
Het was de week na mijn bevalling. Dat hoofd was nog helemaal niet bij de tijd, maar gelukkig was daar de kraamhulp. “Marieke, vandaag komt het consultatiebureau.” Op mijn werk noemen we het ook wel het consternatiebureau, maar nu ik er zelf mee te maken kreeg keek er toch wel wat tegenop, maar ik had met mijzelf afgesproken er open in te gaan.…
Ik wilde kalm bevallen. Moet kunnen toch? Geen geschreeuw zoals in films, geen rare situaties zoals in tv-series. Rustig en kalm bevallen in het ziekenhuis met mijn man in de buurt en zo min mogelijk gedoe. Ik ging gewoon even een cursus ontspanning doen en dan moest het helemaal goedkomen. Een vriendin van mij heeft de cursus Hypnobirthing gevolgd dus dat leek mij ook wel wat.…
Wat leek het me geweldig! Eerst maandenlang met zo’n mooie dikke buik rondlopen en vervolgens de hele dag knuffelen met een heerlijk klein kindje. Helaas bleek de realiteit voor mij anders.…
“Hoe baby laten slapen?” “Baby wilt niet slapen.” “Tips baby slapen.” Dit waren zo’n beetje de meest voorkomende zoekmachineopdrachten die ik de eerste maanden van Senn heb gezocht. Hoe laat ik mijn kindje nou alsjealsjealsjeblieft eens slapen? Het was een hele zoektocht en veel is dan ook aan bod gekomen bij deze zoektocht. Een rib uit mijn lijf voor mij, ideaal voor jullie! Althans, ik geef geen garanties.…