Waar zijn we gebleven? In mijn vorige blog vertelde ik jullie over de aanloop naar mijn bevalling. Voor mijn gevoel ging het na het vertrekken naar het ziekenhuis pas echt beginnen. De autorit was geen pretje. Ik kon niet zitten van de pijn en half staand in de auto kon ik nog iets opvangen. Ik wist niet hoe snel ik die auto uit moest toen we éénmaal het…
Op maandagochtend gaat na 3 weken winterverlof de wekker van mijn man. Ik moet, zoals wel vaker, alwéér naar wc. Ik kom er eigenlijk net vanaf, maar moet nog een keer. Net dat ik daar zit denk ik nog: zal je zien dat mijn vliezen breken, juist nu hij weer moet werken.…
Wetende dat de meeste vrouwen bij hun eerste kindje (ruim) na de 40 weken pas bevallen en de verloskundige zei dat het nog wel een week kon duren.. Had ik niet verwacht dat de voorweeën het ‘echte’ begin waren.…
Het is alweer een half jaar geleden dat ik ben bevallen. Ik kon mij daar dus niks bij voorstellen. Ik heb héél wat uren zitten Googlen op het herkennen van weeën, zeker toen ik ruim over mijn uitgerekende datum heen ging. Finn zat wel lekker daar binnen. Ik had eigenlijk gehoopt dat hij echt rond de uitgerekende datum zou komen, maar niets was minder waar. Voor mijn gevoel…
Mijn naam is Amber. Ik ben getrouwd met Matthijs en moeder van Jinthe en Jula. Mijn bevallingsverhaal gaat over mijn oudste dochter Jinthe, en is meer een “na de bevalling”-verhaal.…
Ik mag mijn bevallingsverhaal vertellen, die voor mijn idee een mooie en gezellige bevalling was waar ik met liefde over vertel. Op het moment dat ik dit schrijf ben ik bijna 38 weekjes zwanger van ons tweede kindje en zal ik dus binnenkort weer bevallen. Ik kijk er alweer naar uit en hoop op een mooie bevalling, net zoals bij onze eerste dochter. Alleen dan hopelijk deze keer…
Ik wilde kalm bevallen. Moet kunnen toch? Geen geschreeuw zoals in films, geen rare situaties zoals in tv-series. Rustig en kalm bevallen in het ziekenhuis met mijn man in de buurt en zo min mogelijk gedoe. Ik ging gewoon even een cursus ontspanning doen en dan moest het helemaal goedkomen. Een vriendin van mij heeft de cursus Hypnobirthing gevolgd dus dat leek mij ook wel wat.…
Het is ondertussen alweer 15 maanden geleden, toch voelt het soms nog als de dag van gisteren: de bevalling van Senn. Eigenlijk wilde ik er al een tijdje een blog over schrijven, maar het kwam er niet echt van. Toch wil ik het graag op papier hebben! Stiekem ook een beetje bang dat ik anders de herinnering ga vergeten , dat wil ik niet 🙂…